ในขณะที่ กระเป๋าเป้สะพายหลังรถเข็น นำเสนอความคล่องตัวที่ยอดเยี่ยม โดยมีข้อจำกัดด้านภูมิประเทศบางประการเนื่องจากการออกแบบแบบมีล้อ ต่อไปนี้เป็นภูมิประเทศบางประเภทที่เป้สะพายหลังแบบรถเข็นอาจไม่ทำงานเช่นกัน:
พื้นผิวที่ขรุขระและไม่เรียบ: เป้สะพายหลังแบบรถเข็นเหมาะที่สุดสำหรับพื้นผิวเรียบและเรียบ เช่น อาคารผู้โดยสารในสนามบิน สถานีรถไฟ หรือทางเท้าที่ปูพื้น บนภูมิประเทศที่ขรุขระหรือไม่สม่ำเสมอ เช่น ทางเดินลูกรัง ทางเดินหิน หรือถนนลูกรัง ล้ออาจไม่ให้การทรงตัวที่เพียงพอหรือการหมุนที่ราบรื่น ในกรณีเช่นนี้ ควรใช้กระเป๋าเป้ในโหมดปกติโดยสวมไว้บนหลังเพื่อรักษาสมดุลและการควบคุม
บันได: แม้ว่ากระเป๋าเป้สำหรับรถเข็นสามารถเปลี่ยนเป็นเป้สะพายหลังสำหรับขึ้นบันไดได้ แต่ก็ไม่สะดวกเท่ากับกระเป๋าเป้ทั่วไปที่ออกแบบมาเพื่อจุดประสงค์นี้ การขึ้นบันไดกับกระเป๋าเป้สำหรับรถเข็นอาจเป็นเรื่องที่อึดอัด และการแบกไว้บนหลังเพื่อขึ้นบันไดเป็นเวลานานๆ อาจไม่สะดวกสบายเท่ากับกระเป๋าเป้ที่มีสายสะพายไหล่แบบพิเศษและพยุงหลัง
พื้นผิวที่อ่อนนุ่ม: เป้สะพายหลังแบบรถเข็นอาจต้องดิ้นรนบนพื้นผิวที่อ่อนนุ่ม เช่น ทราย โคลน หรือหญ้าหนา เนื่องจากล้ออาจจมและดึงได้ยาก ในสถานการณ์เช่นนี้ การสะพายเป้ไว้บนหลังจะสะดวกกว่า
พื้นที่แออัดหรือแคบ: ในพื้นที่แออัดหรือพื้นที่แคบ การเคลื่อนย้ายกระเป๋าเป้สะพายหลังแบบมีล้ออาจเป็นเรื่องท้าทาย การเปลี่ยนไปใช้โหมดแบ็คแพ็คอาจมีประสิทธิภาพมากกว่า เพื่อให้คุณควบคุมได้ดีขึ้น และไม่ชนกับคนหรือสิ่งของโดยไม่ได้ตั้งใจ
ช่องเก็บของเหนือศีรษะ: เป้สะพายหลังแบบรถเข็นอาจไม่พอดีกับช่องเล็กๆ เหนือศีรษะบนเครื่องบินหรือรถประจำทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อดึงที่จับจนสุด สิ่งสำคัญคือต้องตรวจสอบขนาดของกระเป๋าและพิจารณาข้อกำหนดเฉพาะของวิธีการขนส่งที่คุณจะใช้
เส้นทางเดินป่า: สำหรับการเดินป่าอย่างจริงจังหรือเดินป่าบนเส้นทางที่ท้าทาย กระเป๋าเป้เดินป่าโดยเฉพาะที่มีคุณสมบัติพิเศษ เช่น เข็มขัดคาดเอว ระบบรับน้ำหนัก และโครงสร้างที่ทนทานจะเหมาะสมกว่า เป้สะพายหลังแบบล้อเลื่อนขาดคุณสมบัติเหล่านี้ ทำให้สะดวกสบายน้อยลงและใช้งานได้จริงสำหรับการผจญภัยกลางแจ้งระยะยาว
